Sen şimdi rahat ol arkadaşım,
Benimde senin gibi ağırıyor başım,
Dök içini rahatla, iyi bir sırdaşım,
Benimde adilerdendir senin gibi savaşım.
Rahat ol, halinden iyi anlarım,
Benimde çok deşildi yaralarım,
Aynı senin gibi sahteydi dostlarım,
Hüsranla bitti hep yaşadığım aşklarım.
Hatırlar mısın bir ekran gösterisini,
Okurken heyecandan tutmuştun nefesini,
Anlayamadın o zaman gösterinin gayesini,
Unutmadım “beni yazıyor” dediğin sesini.
Evet seni yazmıştım ama anlayamadın,
O sıcak kalbini, bana bağlayamadın,
Aslında çaresizdin, çünkü baskı altındaydın,
Onlar kuyunu kazarlarken, sen ise rüyadaydın.
Bilirmisin, duyunca ne kadar üzüldüğümü,
Gördün mü hiç, insanlara içten güldüğümü,
Bende söyleyemem, seni farklı gördüğümü,
Çözemedik ikimizde bağlandığımız kör düğümü.
Üzülme sakın, destek olacağız birbirimize,
Karşı duramaz hiç kimse, dostça sevgimize,
Hiç kimseler, çare olmazsa bile derdimize,
Biz ikimiz yeteriz, kendi kendimize.