Mehmet AsLan - Öğrendinmi

Seni çok seviyor görünüpte, bizi ayıranlar,
Seni, ne kadar sevmediklerini öğrenebildin mi.
Değer vermiş gibi, senin için yapmacık ağlayanlar,
Sana, hiç değer vermediklerini öğrenebildin mi.

Kurtuluş için kaçıverdin, eskiye bir umutla,
Sonunda öğrendin, acıda olsa hayatın gerçeğini.
Anlattım inanmadın, bekledim sonucunu sabırla,
Anlayamadın, bilemedin onunda acı biteceğini.

Bende her insan gibi, acımasız olmalıydım,
Vurmalıydım düşene, asla düşmemek için.
Altımdayken, sana tümüyle sahip olmalıydım,
Enayilik etmişim, sabrederek düzmemek için.
İyilik garipliktir derlerdi, asla inanmazdım,
Değiştirdim, enayilik koydum yeni adını.
Zamanında bilseydim, böyle kanmazdım,
Hazır fırsat elimdeyken, alırdım tadını.

Baştan anlayamadım, masum ayağına yattığını,
Yokladığımda anladım, maziden bozuk olduğunu,
Fark ettiğimde, yıkılacak mezhepsiz kapı aradığını,
Söyledim sana yemez diye, bu atın terli olduğunu.

Bilseydim sonradan bu kadar şerefsiz olacağınızı,
Acımazdım, bakmazdım hiç birinizin göz yaşına,
Alışıktı zaten, sokakta bile yapardım kancığınızı,
Düşünmezdim bile, aldanmazdım gözüne kaşına.