Kırdığın kalpleri onarılır sandın,
Başkası onardı ama sen aldandın,
Söylenen bir güzel söze kandın,
Hepsi yalandı işte şimdi yandın.
İncir ağacı dikmiştin ocağıma,
Artık düştün bir kere tuzağıma.
Seni aldığım gün kucağıma,
Kendin yatacaksın yatağıma.
Ne feryat, ne figan fayda etmeyecek,
Bu işkencenin de sonu gelmeyecek,
Öyle dolmuşum ki asla bitmeyecek,
Ağlayıp yalvaracaksın ama yetmeyecek.
Dünyan zindan olacak hayatından bezeceksin,
Başın dik gezemeyeceksin, biteceksin,
Boynu bükük, kalbi kırık gezeceksin,
Dayanamayacaksın, o sonsuz yolu seçeceksin.