Mehmet AsLan - Mehtaplı Gece

Mehtaplı bir gecede ıssız bir yolda yalnız yürürüm,
Tek yardımcımdır ay ışığı, onunla önümü görürüm,
O yoksa her yer karanlık, ben ise olurum kötürüm,
Onsuz yürüyemem geceleri, kılavuz olur mehtabım,

Hayatta ıssız karanlık bir yol gibidir, yoksa ay ışığın,
İnsanın her şeyidir, bu yüzden hayalindedir her aşığın,
Olmalıdır hayatımda benim ışığım, ay yüzlü ve sarışın,
Onsuz çekilmez bu hayat, hayat verir bana mehtabım.

Benim mehtaplarım sahteydi, kapattı önünü kara bulutlar,
Onlarla yola çıktığım için, yıkıldı benim bütün umutlar, İhanetleriyle sona erdi, tek tesellimdir umut dolu yarınlar,
Belki aydınlanacak yarınlarım, tek umudumdur mehtabım.

Hayatta yediğim darbeleri, tatlı bir tebessümle unutturacak,
Bir ışık arıyorum, geceleri karanlık yollarımı aydınlatacak,
Karartmayacak, kara bulutların arkasına saklanmayacak,
Hayalim gerçekleştiğinde, böyle bir ışık verecek mehtabım.

Ben ıssız bir yolda olsam, sen gökteki mehtabım olurmusun,
Herkes gibi kara bulutlarla dost olup, arkasına saklanırmısın,
Yoksa gündüzleri güneş olup, sıcak ateşinle beni yakarmısın,
Cevabı sendedir, soruyorum sana söylermisin bana mehtabım.