Sizleri severim, ama birinizi diğerinden çok farklı,
Kim diye sorma sakın, O gizli aşkım kalbimde saklı,
Söyleyemem asla eziliriz, hayat ezici dişli çarklı,
Anlayıp sende seversen, cevabını yazarsın okunaklı.
Ben yazarsam senin adını açıkça, kıyametler kopabilir,
Seninkilerin hepsi şoka uğrar, bize düşman kesilebilir,
Önemli değildir düşmanlıkları, çabuk unutulup silinir,
Benim sadece hayır cevabınla, hayatımın sonu olabilir.
Ne kıyamet ne düşmanlık, hepsi vız gelir bana bunlar,
Seni düşünürüm ben, bir kötülük yapar diye sana onlar,
Sen istersen eğer, düzelir bizim olur mutlu sonlar,
Kıyamet hayırınla kopar, damarımdan boşalınca kanlar.
Ne garip bir duygudur, sevdiğimi söyleyememek,
Her karşılaştığımızda, seni seviyorum diyememek,
En acısı, senin beni sevip sevmediğini bilememek,
Daha da acısı, istediğimde sizleri görmeye gelememek.
Olsun alıştım, sizin içinde bir taş basarım bağrıma,
Bütün acılarımı yazarım, tek dostum kara kaplıma,
Sende anlarsan sevinirim, cevap verirsen bu çağrıma,
Kraliçem olursun, yaşarsın, oturursun gönül tahtıma.