Seni gördüm bu gece, bir yalanınla beraber,
Yan yana yürürken geçmişinden bihaber,
Gördüklerim, seni tanımam için bana yeter,
İki yüzlüymüşsün, kandırmışsın beni meğer.
Bir selam bile vermeden geçtin yanımdan,
Bende vermedim, sildim seni hafızamdan,
Gece eksik etmediğim halde dualarımdan,
Görünmeyecektin, ne istedin hatıralarımdan.
Bir teravih vaktiydi, karşılaştığımız zaman,
Yanında, eskiden sıçıp sıvadığın bir yaman,
Karıştı aklımda, hangisi sap, hangisi saman,
Demek ki, o anlattığında koskoca bir yalan.
Oysa tanıdığımı sanmıştım seni, yanılmışım,
Dost kaldığını anlatmıştın, inanıp aldanmışım,
Sizleri de dost sanarak boşuna kucaklamışım,
Sen yeter ki rahat ol arkadaşım, ben alışmışım.