Gelemedim bebeğim yanına, seni görmeye,
Elinden bir bardak, demli çayını içmeye,
On gün oldu, yinede başladım özlemeye,
Hasretle başladı gözlerim, yolunu gözlemeye.
Çok özledim seni, bilemezsin sebebi niye,
Sayıklarım ismini, geceleri …… diye diye,
Susadım, doyamadım hasret kaldım sevgiye,
Sana sevgimi söyleyemedim, döndüm deliye.
Bugününde geçti senin, sevgimden habersiz,
Benimse mutsuz, boynu bükük ve de çaresiz,
Olmadı aslında, geçmedi hiçbir günüm çilesiz,
Varmıdır acaba başka, benim gibi kadersiz.
Yazıyorum hep sevgimi, ama sana okutamadım,
Cesaret edipte, bunları sana bir türlü anlatamadım,
Çok belli ettim, fakat senden karşılık bulamadım,
Anlatmak istedim olmadı, seni halâ anlayamadım.
Belki bir gün bunları okursan, o zaman anlayacaksın,
Acaba diyeceksin, bu benmişim deyip şaşıp kalacaksın,
Başka kimseye okutmadım, bir tek sen okuyacaksın,
İşte o zaman sende benim gibi, için için yanacaksın.
Daldın derin düşüncelere, acabada kaldın,
Belkide güzel gözlerinden yaşlarını saldın,
Sil göz yaşlarını, O sensin başka kim sandın,
Şu anda okuyorsun, anladıysan sende yandın.
Üzülme çiçeğim, benim yanacak yerim kalmadı,
Son umudumsun, kalanı sensizlikle zaten yandı,
Sana sevgimi anlatmam için, hiçbir yol tutmadı,
Başka çarem kalmadı, artık bıçak kemiğe dayandı.
Rahat ol bebeğim, istemesen bile seni üzemem,
Hayır dersen ben ne olurum, onu hiç bilemem,
Sakın ağlama dayanamam, göz yaşlarını silemem,
Beni de ağlatırsın, yinede sana bir şey diyemem.
Neden sen? Acaba hiç düşündün mü sebebini,
Bana sorma sakın, bende bilemem nedenini,
Biliyorsan sen söyle, anlat bana düşüncelerini,
Anlat bana, dostluğa, sevgiye hasret gecelerini.
Ne olur ağlama bebeğim, beni de ağlatma,
Ne olursa olsun, sana olan sevgimi unutma,
Sakın sende benim gibi, dünyanı karartma,
Sevgim bakidir, gençliğine sanıp yabana atma.