Mehmet Ali Demirel - Ne Gelir Elden

Duydum da bir dostum
Düşmüş cerrah evine
Ataşı düştü billah
Can evime
Durmadım
Ziyarettine gittim
Halsız mı halsız
Elleri koydurdu belime
Kekeliyor dili söylemiyor
Bir kelime
Neçar gözleri sanki bakıyor ölüme
Daha yaşı neydi, bu keder nedir
Derdi büyüktü, der Allah kadir Daha umudu tükenmemişti
Sıralıyordu bana doğrudan yana ilmi
Özümde yangını alev alev yanarken
Derinden, çatlaklardan kan akarken
Yarınlara umutla bakarken
Bu ilet bulmuştu onu çok erken
Hatırlıyordum delikanlılık çağında
Bir kız sevmişti
Hemde köyün en güzelini
Canlandı mazisi gözlerimde perde perde
Tüh, vah, keşke düşmeseydi
Bu amansız derde
Acı veren Allah,tır dostum ne gelir elde