Bülbül güllere yaklaşmaz oldu
Güller hasretten soldu da soldu
Seni sevmek en güzel yoldu
Senin varlığında bir hiç kaldım ben
Güneş küskün ışık vermez çimene
Garip can çeker ölür kime ne
Maruz kaldım nice nice dümene
Senin varlığında sürgün kaldım ben
Mehtap denize yansıtsa da ışık
Düzen bozuk işler yekün karışık
Ömrüm ecelle her an dalaşık
Senin varlığında vurgun kaldım ben