Mahmut Yıldız - Hayat Treni

Hayat Treni
Hızla akan hayat treninde
Haylaz bir yolcu gibiydi sanki
Serüvenin ilk vakitlerinde

Akıp giden zamanın aksine
Dimdik duruyordu sellere karşı
Ve herkes gidiyorduysa bir yöne
O hep giderdi tam tersine

Serüvenin ilerleyen vakitlerinde
Vagonlar ağır gelmeye başladı trene
Bu acımasız hayat çemberinde
Bırakılmalıydı onlar bir yerlere

Ama son vagon değildi trenden ayrılacak olan
Gerçekleri unutup, hayallerle boğuşan
İşte oydu serüveni noktalanan figüran...

Aralık 2001 - İstanbul