Mahmut Nazik - Bak Evlat

Bak evlat
Tuttuğun ele
Dokunduğun yüreğe
Baktığın yüze
Gülüşün,
Güzelliğin sinmeli

Ne riya ne hile
Verdiğin gülle
Döktüğün dille
Bir acı dinmeli

Yani sevgili bu şiirden Yüreğinin güzelliğine
Geri dönmeli

Yaşam bir yolculuksa eğer
Ne yolcuyu beklemek
Ne hasretten şikayet et
Ne de yol yorsun seni

On dördünde ay doğar ya hani
İşte öyle
Yani
Yağmur yemiş yayla gibi
Sevgilin gülümseyerek inmeli yanında