Küçük İskender - Füme

''kadını öldürmeme yardımcı ol dedi tek basamaklı muhakeme üzerinde
kırmızıya tutunarak ayakta durmaya çalışan
gün adamı rüzgarı entarilerken de, geride
ovaları ağ yapan bilicilerin yorgunlukları
birikmişse de onları satın alarak geçinen
saatten çocuğun kırparak geçtiği
sözlü denizlerin upuzun yarıkları boyunca
uzanmış uyuyan büyük böceklerin ağızları
nı birleştiren siyah kalın çizgide yürüyen abbas
gereken gerçeği harekete geçirmiş ve
çarklarla bobinlerin birbirlerine karışmasını
önleyen suni izdivaca tanık olmuştu bile büyü
aracılığıyla; o gürültüde büyümeyle meşgul
olma inancı benimser benimsemez rah
iplerle imamlar özel bir dans ederlerken ben
ayakparmaklarımın ucunda dönüyordum arada ben;
ben döndükçe kafatasımda ters yöne çevriliyordu beynim
cesaretini yitirmiş topraklar güllerini
uzatarak uzlaşıyorlardı lalelerini;
el meyvası veren ağaçların dallarına güceniyor
ölülerini taşıyan kuşlarla, aşk
-ateşin kasasında saklıyordum- şarkılarımı

gelmiyordu !
açılışıma davetliydi yeryüzü !