Korkut Sabah Çelik - Öksüz Güvercin

Öksüz Güvercin
Öksüz bir güvercin
Kanadı kırık
Görmüş çocuklar
Ne kadar yavru da olsa
Korkuyorlar sivri gagasından
Çocuk yüreği bu
Bırakamazda kedilere
Benden istiyorlar tutmamı
Ürkek, korkmuş, zavallı
Zor değil yakalamak
Kanadı ve yüreği yaralı
Bana düşüyor bakmak
Küçük bir bebek o
Hem anlaşılmaz, hem nazlı
Yem yemesini bile bilmiyor
Zorla gagasına yerleştiriyorum lokmaları
Geceleri ağlıyor biçare
Bilmiyor neden gelmiyor
Anası olacak gagalı
Bilmiyor belki de yareni hiç dönmeyecek
Sitem ediyor kafesine
Tabiatında ekili özgürlük Karnı tok ama yapayalnız
Vicdanım elvermiyor
Ne dışarıya bırakmaya
Ne kafeste tutmaya
Yem yemeyi öğrenince
Aklıma geliyor bir çare
Çıkınca kafesten seviniyor biçare
Götürüyorum Eminönü'ne
Kuşlu caminin önüne
Şaşırıyor ilkönce
Kendisi gibi binlerce görünce
Sonra karışıyor aralarına
Son kez bakıp ardından
Gönlümden bir parça bırakıp hatıra
Elveda diyorum gözlerimde
Birkaç damla yaş ile





Korkut Sabah Çelik