Korkmaz Bıçkın - Bir Gün Gelir

Hadi, gürlesin ağzından küfürler,
Yağdır nefretinden yağmuru.

Sarmaş dolaş sustuğun,
belki de geleceği kustuğun
o yalancı sarılışın
senin kadar yabancıymış bana.

Hatırlıyorum da,
Bir ömrü paylaşmanın heyecanıyla
Her aşkı bize benzetir,
Her çocuğu sevdamıza büyütürdük.
Oysa ki büyütemediğim tek şey,
Bencilliğine gizlediğin sevginmiş.
Her sen oluşumda,
Biraz daha benden sonralarına yaklaşırken
Gözlerinden kayan sevdamızın yıldızlarına dilekler tutup,
Bitmesin sarılışların diye,
Masum sandığım dudaklarına adaklar kondururdum.

Bak, şimdi bir aşk ölüyor senin yüzünden.
Merhametin kadar ıssız, yaşantın kadar sefil,
Görebildiğin kadar kör bir ömre
Kaybetmişliğinin kefili yaptın beni.
Ve acıların hissesinden yangınıma bir pay, bir kül bıraktın.

Sen gerçeklerin yalancısı, sevdaların yabancısı
Terk etmeyi kâr sayma sakın
Bir gün gelir, sevdamın tokadı kalbinde patlar!