Kırılan kadehimdeki kalan son damla,
Teselli olsun hasrettinden kavrulan dudağıma,
Zifiri karanlığın sonunda ki tan ağartısına,
İçimde kalan umut kırıntılarıyla varsam gün batımına..!
Aydınlıkla karanlığı ayırt edemiyen yarasalara,
Özenir oldum dağlarda özgürce dolanan kartallara,
Annesi tarafından sevgisiyle boğulan yavru ayı lara,
Her geçen gün daha benzer oldum bunu da anlamadın ya..!