Kemal Çakır - Ölüm

Ölüm sinsice dolaşıyor etrafımızda
Ne yaptığını soramamıyoruz
Kimimizi ileri, kimimizi çocuk yaşta
Alıp gidiyor da karşı koyamıyoruz.

Aslında açıkta ama göremiyoruz onu
Hep ensemizde ama, duyamıyoruz nefesini
Her saniye geliyor binlercemizin sonu
Tek yapabildiğimiz varsa taşımak resmini.

Bir gün hastane köşelerinde gözü yaşlı
Bir gün dağda, yolda, denizde, cephede
Kimimiz lanetli, kimimiz sevimli ve ağırbaşlı
Ama gittiğimiz yer aynı, hepimizin de.
Şehitlerimiz var, tarih yazmış anlı şanlı
Bayrak bayrak gururla yayılır acısı
Genç kızlarımız var, al yeşil yazmalı
Çeyizine bakıp bakıp ağlar garip anası.

Karşı köyün on yedilik delikanlısı
Daha doymamış o güzel yavuklusuna
Yedi çocuklu Ali dayının yıkılmış yuvası
Zor bulunur tuz basacak yarasına

İşte böyle sürüp gider bu terane
Kimi öyle, kimi böyle ne demeli!
Hepsi için 'alın yazısı'dır tek bahane
Ölenlere Tanrıdan rahmet dilemeli.