Kemal Çakır - Köroğlu'na

Bir zamanlar dimdikti başınız
Yere göğe sığmaz
Gurur, şan ve şeref sahibiydiniz.
Tek başına koşmuştunuz tüm hızınızla,
Kötü ve aykırı olan pek çok şey üstüne.

Toz ulaşmaz, kartal kalkmaz tepelerde
Rüzgarın aslan yeleli atıydınız
Gece düşünceli, taş kalpli pek çok kafa ezdiniz
Dağlarda belinize kadar karda, kışta.
Böyleydiniz, böyle de olunmalıydı Bir eliniz doğruda, zayıfın yanında
Diğer eliniz kötünün kızıl kanındaydı.

Ama bu böyle sürüp gitmedi
Sonunuzu getirdiler; Yağ sürdüler kötülerin ekmeğine
Doğruluğu, dürüstlüğü çuvala hapsettiler.

Sonuçta mı?
Sonuçta yazık oldu!
Bunca aslan yeleli Köpoğlu'nun e m e ğ i n e.