Kemal Çakır - İki Yüzlü

Tutarsızlığını gördükçe konuşuyorum
Kendi kendime
Kızgın, üzgün ve dargınca.
Ama dostum olduğun gelince aklıma
Unutup her şeyi, susuyorum
Birden bire.

Susuyor, düşünüyor ve görüyorum.
O güzel anılar geçiyor
Hafızamın en saygın yollarından,
Ardı ardına,
Sevgi seline dönüştükçe
Sevinçle seyrediyorum
Teşekkür ederek her birine.

Ama, bir müddet sonra
Diğer yüzünü görüyor, aklımın diğer yüzü.
İstesem de istemesem de dinliyor kalbim Aklımın akıl almaz emirlerini.
Güzel denizleri kirleten atıklardan
Çöplük olmuş duygulardan takılıyorsun oltama bir- bir.

Hayretle, öfkeyle, üzüntüyle bakıyorum
Görünmezliğinde sana.
Yay gibi gergin sinirlerimle vuruyorum
Kadersizliğe, çirkinliğe, ikiyüzlülüğe
Lanet çizgisinde gidip geliyorum.

Düşünceleri titrek, elleri korkak,
Aklı karmakarışık beynimin.
Neyi görmek, neyi duymak istediğinin
Bilmezliğini yaşıyor.
Şaşırıyor bu durumuna sevginin
Kar yağıyor gönlümün enginlerine
İki yüzlü duygular onu üşütüyor
Biliyor musun?