Kemal Çakır - Gecenin Karanlık Yüzü

Gecesi sarhoş akşamın
ağır adımlarıyla ilerledi zaman.
Sonra hızlandı
kaybolanı bulma telaşıyla
unutulan akşamın ardından.

Akşam iyice boyandı karanlığa,
rüzgar sustu
yaprak dinlenmede o an.
Dertlerinden arınmak isteyenler,
gece yaşamını sarhoşluk bilenler,
velhasıl felekten bir gün dilenenler,
kendilerine uygun bir mekana
üşüştüler.

Sahne alıp yerleşti örümcek sesli
şantör
Sesini gizledi sazının arkasına.
Sonra:
Darbuka, zil, alkol
Kırılan tabaklar
uçuşan paralar Alkolün ve dumanın cesaretiyle
bedenlerini sergileyen geçici
rakkaseler.

Rujsuz kalmış dudakların
son izlerini taşıyan kirli bardaklar.
Alkol, ışık ve sahte alkışların yarattığı
sınırsız mutluluk
Gecenin kollarında tutuklu fahişeler,
güzel kadınlar.
Masa altında iş başı yapmış
garip duygular,
uzayan bacaklar, ayakkabısız ayaklar
Ve ah ile, oh ile epeyce yol almış
saatler...

Ve nihayet
Sabahın ilk ışıkları doğdu kimilerinin
içine.
Yavaş yavaş doğrulup düştüler
taze zamanın peşine.
Kimileri ise hala, o sarhoş geceye esirler.