Kazım Öztürk - Şefaat Ya Resulallah!

Şefaat ya Resulallah!
Gönlümüz kara, yüzümüz kara,
Duygumuz kara, ruhumuz kara,
Şefaat et ya resulallah bu kullara.
İnsanlar canavarlaştı, birbirini yiyorlar,
İslam'a durmadan hücum ediyorlar.
Sevgiler yok oldu, rahmet dağıldı,
Müslümanlar, gayya kuyusunda boğuldu.
'Kendin için istemediğini,
Başkası için de isteme' ilkesini,
'Ya hayır söyle, ya sus' ülküsünü,
Rehber yapamadık kendimize,
Bize acı, şefaat et ya resulallah!
Senin hayatın; asrı saadetti,
Kurt kuzuyla gezerdi, güzel bir adetti.
Şimdi adeti kaybettik,
Dengeyi kaçırdık,
Sefilleri oynuyoruz, güzelliği terk ettik. Ailelerimizde huzur kalmadı,
Gülmeyi unuttuk, hürmeti berk ettik.
Çocuklarımız saygısız,
Ticaretimiz bozuk, insanımız kaygısız.
Herkeste bir menfaat var,
Ayak oyunları, aldatmaca dünya kadar.
Gülüşler sahte, eylemler sahte,
Evraklar sahte, işlemler sahte...
Yapay bir dünyada yaşıyoruz,
Aslını yok ettik,
Gidiyoruz bir aleme,
Din faslını yok ettik.
Dini kötü gösteriyorlar,
Tehlikeli diyorlar,
Terörle eş görüyorlar.
Şuursuzluğumuzu affet,
Bize şefaat et ya resulallah!