Kazım Öztürk - Mevlana

Mevlana
İnsan üç tip;
Akıllı, kulluğu görev sayan;
Akılsız, nefis düşkünü,
Sorumluluğa yan bakan;
Akıl ve nefis yan yana,
Hangisi ağır basarsa,
O yana...
Mevlana, akıl ve nefisten yana

Hayat veren ruhudur insana,
Deş araştır görevdir sana,
Aslın topraktır ama,
Ruh iksirini iç kana kana...
Yaklaş O'na;
Yönel olumlu yana...
Budur Mevlana....

Kurtul ayak bağından,
Aklını kullan,
Bil ki muhasebe yapan,
Hakikati bulan insan...
Sözün özü Mevlana...

Esaretten kurtul,
Kır zincirlerini,
Ruhunu yücelt, Kurtar kendini.
Canında bir can var,
O canı ara....
Dışarda değil,
Her şeyi kendine ara,
İnsana şahsiyetini,
Veren Mevlana....

Tek başına akıl,
Yeterli değil, aşk gerek,
Aşk; has erlerin gemisi,
Kurtuluş ümidi, yokluk gerisi...
Akıl var güneş gibi,
Akıl var yıldızdan aşağı,
Bazı akıl ışıksız, aşksız,
Yanmayan bir mum misali....
Âşıkların piri Mevlana...

Bilgiyle uyumak, uyanıklık,
Bilgi; can, bilgi; heyecan,
Bilgi mühür, bilgi tanıklık.
Çıplak bilgi şaşırtır,
Şeytan misali,
Bilgide de aşk gerek,
Çift yönlü bilgi;
Gösterir visali....
Mevlana, insanlık timsali...