Kazım Öztürk - Hevesim Kursağımda Kaldı

Her şeyimi verdim,
İstikbalini ayağına serdim,
Mesleğinin en iyisini yapsın,
Kimseye muhtaç olmasın,
Aç sefil kalmasın,
Fakirlikle yanmasın..
Ama olmadı,
Hevesim kursağımda kaldı.
İyi bir kul olsun,
Hakikat yolunu bulsun,
Atasından hayır dua alsın,
İncitmesin, incinmesin,
Dedim ama olmadı,
Hevesim kursağımda kaldı.
Büyük sözü dinlesin,
Yarı yolda kalmasın,
Belasını bulmasın,
Diye uğraştım,
Ama olmadı,
Hevesim kursağımda kaldı.
Mürüvetini tadalım,
İyi bir düğün yapalım,
Mutlulukla dolalım, Diye çalıştım,
Ama olmadı,
Hevesim kursağımda kaldı.
Sana ne diyeyim ki,
Hiç ata yolda konur mu?
Kendi başına iş yapmak,
Senin için bir onur mu?
Ben de dostumu, eşimi,
Arkadaşımı, kardeşimi,
Bütün sevdiklerimi, yoldaşımı,
Çağırayım dedim,
Ama olmadı,
Hevesim kursağımda kaldı.
Sen de baba olacaksın,
Senin de isteklerin olacak,
Hayallere dalacaksın,
Mürüvetini görmek için,
Etrafa haber salacaksın...
Ama olmayacak,
Çünkü sen hevesleri,
Kursakta bıraktın,
Senin yaptığını evladın da yapacak...