Kazım Öztürk - Çocukluğum

Çocukluğum
Ne güzeldi çocukluğum!
Üzüm bağında alaca yemeler,
Akşama kadar oyun, akşam eve gelmeler.
Güz mevsiminde bağ bozumu,
Pekmez köpüğü, ayva reçeli,
Kilere kavun, üzüm asma,
Meyve kurutma, turşu yapma...
O tozlu yollarda oyunlarımız,
Geçen kağnılardan aldığımız,
Ağzımızı kirleterek yediğimiz,
Kavunlar, karpuzlar...
Harman zamanı sap toplarız,
Harman kalkınca; oynar, hoplarız..
Hey gidi günler hey! ...
Geri verin çocukluğumu..
Saf, temiz duygularımı..
Asfaltsız yollar,
Sabah ve akşam iki sefer,
Otobüs; eski, gürültülü,
Tozun yarısını içine alır,
Çok gitmez yolda kalır... Biletçi; 'Bilet' diyerek dolaşır,
Biletçi yanımıza gelince arkaya gideriz,
Arkaya gelince öne geçeriz..
Biletsiz yolculuk ederiz..
Hacı kaymak hana,
Uğrardı Memet ağa,
Millet; 'Deli' derdi ama,
Söyledikleri; hikmetli, anlamlı,
Ders verici, ibretli gelirdi bana..
Okuldan çıkınca yaya gelirdik eve,
Tabiatı, kuşları seve seve..
Yol boyunda;
Kuşçu Yaşar, kuş uçurur,
Falcı Fatma fala bakardı,
İshak'ın köprüde su içerdik,
Dinlenir, sonra eve geçerdik..
Haydi o günleri geri verin,
Çocukluğumu, mutluluğumu...


Kazım Öztürk