Kazım Öztürk - Çivisi Çıktı

Çivisi çıktı
Yalakalar baş tacı, eşekler tepişiyor,
Ülkeyi samanlık sanmış durmadan yiyişiyor,
Menfaatine dokununca herkesle didişiyor.
Bir şey olmamış gibi tokalaşıp, öpüşüyor,
Maskeli tavırlar, herkesi yıktı,
İnsanlığın çivisi çıktı.

Çalmak, çırpmak mesleği olmuş,
Hortumlamakla, hırsızlıkla midesi dolmuş,
Böylelikle kendine rantlar bulmuş,
Doğruluk, ciddiyet yanıp solmuş,
Yalancılar, sahtekarlar toplumu yıktı,
İnsanlığın çivisi çıktı.

Yakayı ele verince etrafa seslenir,
Kul hakkı dinlemez, haramla beslenir,
Suçunu bastırmak için efelenir, keşlenir, Samimi, dürüst insanlar fişlenir,
Gençlerin ahlakını bunlar yıktı,
İnsanlığın çivisi çıktı.

Ahlak, namus, iffet hak getire,
Öyle bir iz'ansızlık ki devlet malını götüre.
Aç fil gibi önüne geleni bitire,
Bu sahtekarlar ülkeyi yıktı,
İnsanlığın çivisi çıktı.

Bu mu dürüstlük? Bu mu insanlık?
Bu mu vatanseverlik, bu mu adamlık?
Tüyü bitmedik yetimin hakkını yemek mi civanlık?
Bunlar beni yıktı,
İnsanlığın çivisi çıktı.


Kazım Öztürk