Kazım Karagöz - Kudurmuş Medeniyet

Geçende Sakarya'da bir facia yaşandı,
Balıklar der gibiydi, bunlar nasıl insandı?

Milyonlarca balığın karınları gökteydi,
Sanki işte eserin, hey, insan demekteydi;

Nehirdeki balıklar hep intihar etmişti,
Demek ki kara suya tahammülü bitmişti.

Gazeteler acıklı haberleri verdiler,
Çevre kuruluşları teessüf bildirdiler,

Hükumet meselenin üzerine eğildi,
Fabrikanın hangisi zararlıydı değildi,

Adapazarı'ndaydı; bulmuşlardı suçluyu,
Şeker fabrikasıydı kirletiyordu suyu!

Yemin billah ettiler, vallahi bizde suç yok,
Biz değil bizden başka nice zehir atan çok.

Baksanıza yüzlerce kimyasal fabrika var,
Çok güçlü zehirleri nehire salmaktalar.

Hakikaten her taraf fabrikayla doluydu,
Suçlanacaksa şeker belki sonuncusuydu,

Ve de bir tane bile arıtması olan yok,
Üstelik de böyle bir düşüncesi olan yok!

Çevreciler ayakta, fakat ne gelir elden,
Kim nasıl konuşur ki anladıkları dilden?

Aslında çok umutsuz çaresiz bir savaş bu,
Kızılderili gibi mücadele, uğraş bu;

Ok ve yaydan başka bir silahı yoktu onun,
Fakat farkındaydılar, son yakın olduğunun! ...

Sonuç: malum, soykırım oldu onların sonu,
Bu da, aynı o gibi, belli bunların sonu...

Çünkü "Vahşi Batı"lı hiçe sayıyordu hep,
Bk.tan medeniyetini dayatıyordu hep,

Ölüme, köleliğe mecbur edeceklerdi,
Ya deveyi güdecek, ya da gideceklerdi!

Ölümü tercih etti Kızılderili o gün,
Vahşet devam ediyor, hala o gündür, bu gün.
Dünyanın bir yerinde bir akarsu kaldı mı?
Suyu içilebilecek açıkta su kaldı mı?

Balıkların bizden herhangi bir farkı var mı?
İçemeyeceğimiz suda balık yaşar mı?

Bu gün kendine insan diyen şu canavarlar
İvmelenmiş olarak dünyayı yağmalarlar,

Öte dünya inancı taşımayınca, işte!
İyilik düşünür mü yapacağı bir işte?

Daha fazla maddi haz mutlu eder sanıyor,
Hesabı kabardıkça rakamla avunuyor...

Yağmaya geç kalanlar ise geri kalandır,
Geri kalan yağmayı yapanlara hayrandır.

İnsan denen mahluğun hepsi bu yolu tuttu,
Menderes'i, Tuna'sı, Meriç de hapı yuttu!

Herkes kötü gidişin farkındadır da ama
Kızılderili gibi boşuna çabalama...

Kudurmuş medeniyet daha neler kıracak,
İnsanlığa, doğaya, her yere saldıracak.

Ne kadar çöp üretirsen o denli mutlusun,
İşte bu felsefenin önünde nasıl dursun?

Atıklar zararlıymış varsın olursa olsun,
Salarsın okyanusa, orda ne olsa olsun!

Veya bir garip ülke bulursun postalarsın,
Artık onlar düşünsün, neler yaparsa yapsın!

Çünkü o garibanım zehri bile bilmiyor,
Ona ne yapacaktır, zerre bile bilmiyor...

Umarım bu balıklar ders verir belki bize,
Acaba bu dünyaya niçin geldiğimize!

Talan mı insanlığın bu dünyada görevi?
Onun kainattaki yaşayacak tek yeri

Olduğunu unutmuş; bu nasıl insanlıktır!
Bu nasıl bir vicdandır, bu adı taşımaktır?

Bugün geç oldu ama bari çok geç olmasın!
Hadi bir şey yapalım onlar yalnız kalmasın! ...