Kasım Kaplan - Dön Gel Yavrum

Canım, yavrucuğum, kara talihlim,
Neden bırakıp ta gittin uzağa?
Seni bulamazsam ne olur halim,
Düşürürüler seni, kötü tuzağa.

Yok mudur yakacak bir tutam odun,
Dayanmaz soğuğa körpe vücudun,
Yıkılır, bitersin, kalmaz umudun,
Dön gel geç olmadan evine yavrum.

Sokaklar karanlık, tehlike dolu,
Gittikçe batağa uzanır yolu,
Elini uzatsan, kaparlar kolu,
Dön gel geç olmadan, evine yavrum.

Köprü altlarında yatma ne olur,
Sakın ha batağa batma ne olur, Bir derdime bin dert katma ne olur,
Dön gel geç olmadan evine yavrum.

Zorlayıp baslıyla suça iterler,
Sana suç işletir, çeker giderler,
Seni ipsiz,sapsız, hırsız ederler,
Dön gel geç olmadan evine yavrum.

Gözlerim yollarda beklerim seni,
Sen geldin sanırım, her bir geleni,
Dost sanma sana her yüzü güleni,
Dön gel geç olmadan evine yavrum.

Yavrum baba ocağını hiçbir yer tutmaz,
Haksızlık kimsenin yanına kalmaz,
Zarardan ne zaman dönsen geç olmaz,
Dön gel geç olmadan evine yavrum.