Kasım Kaplan - Bağımlının Dramı

Düşündü o ilk günü, bir nefesti sadece
Çekip te üflemişti, başlamıştı öylece.
Belki boşluk içinde, tükenmiş umutlarda.
Sahte bir yolculukla, gezmişti bulutlarda

Esrar yetmez olunca, atlamış eroine,
Kolları delik,deşik, delinmiş iğne iğne.
Ve hüzün yüklü günler, üşüşerek başına,
Taşınmaz yük yüklemiş, aldırmadan yaşına.

Unutur düşünmeyi, beyin başka işlerde. Sevmeyi, sevilmeyi, arar artık düşlerde.
Kabuslu tüm geceler, yastıkta otururken.
Yığılır bilmeceler, kuş uykusu uyurken.

Umut dersen kalmamış, yanmış o sigarayla,
Huzur dersen kaybolmuş, bulunmuyor parayla.
Ve karanlık yarında, seni bekleyen gerçek,
Çıkmayan bir sokakta,öylesine bitecek.
...
Gazeteler tek sütun haberi verecekler
Sadece birkaç kişi, çok yazık! diyecekler.