Bazı kimselerde gayret ar olmaz
Dinini dinara satar da gider
Şeb nedir, şeker ne, fark edip bilmez
Ağzına geleni atar da gider
Sadâkat bâbında durmaz her insan
Dost sandığın sonra bakarsın düşman
Saksağanı gülşan bağına korsan
Gübre yer, kırr çeker, öter de gider
Yüzen güler amma, kuyun eşmede
Namaz kılar, abdest alır çeşmede
Ehl-i gıybet ayıpların açmada
Konşuyu konşuya sürter de gider
Zekat vermez, namaz kılmaz bu âsi
Yüzünde bellidir, kalbinin pası
Torbası boş âhiretin müflisi
Kul hakkını yiyer, yatar da gider
Hakkıyla bir kulluk yapmaz Hüda'ya
Düşünmez ki ömrü gider hebaya
Kalbinde kin besler Cemâl Hoca'ya
Bunu hayalinde tutar da gider
Âşık der atar gider
Dağları tartar gider
Alır aşk bazarında
Yârini satar gider