Kağan Kök - Çıkış

ÇIKIŞ

Nesneler sana bırakır kendini
Kılı kıpırdamaz bir dağ
Bırakıldığı yerde yaşar bırakıldıkça
Ve dönüşsüzdür insan
Ansızın anlar ya da yaşamaz
Bir bulutla yükselip
Çıktığın dağlar kadar

Kadehin badem çiçeğiyse de Yaşamın ne :
Bolluk ve kıtlık
Solup duran bir mumya
Şark yeliyle gelen çekirge

Sindiğin yerlerde
Kırmızı ince keten ve keçi kılı
İnsan en çok da yaşadığından
Akşam ve solar
Aldanışların akasya ağaçları