Kaan Özer - Zaman

sağa
ve sola
savrulmamıştı
burnunun dikine yontan
zaman

akrebe
ve kardeşine
kardeşi akrebine
hepsi kadranına
kadran hepsine gebeydi
zaman zaman

sayılar
sırayla dizilip
halka oluyordu.
halk,
zaman zaman bakıyordu
zamana

oysa
pil dediğin
kömürdü
kısacık bir
ömürdü

ve ömrünü biçen Tanrıydı
ve
istese zamanı yaratmazdı

bir avuç günahtı
zaman
dudakların bulanırken
suydu
ateşti
kordu
hardı (!)
yaratılırken toprağın rahminden
çıplaktı

say ki
keşfedildiğini zannettiğimiz yanılgıydı
say ki
toprağa bulanırken doğurduğumuz
yılan gibi sürünüyordu
ve bir kapının duvarla sevişirken çıkardığı gıcırtıyı yağladığımız
gibi sessiz değildi
zaman

çünkü
zamansın dedi Tanrı
zamanla öleceksin