bir iç yangını sonrası keşfediliyor
yalnızlık.
birkaç avuç gözyaşı serpiştirip acılara
bizimle aynı şeyleri düşünenlere karışıyoruz.
- öyle zannediyorum.
ve öldürdüğümüz tüm zamanları tırmalıyor
yalnızlık.
bile bile
suça lades oluyoruz.
kaybetmenin acısı
dayanılmaz bir öfkeyle çarpışıyor
ölmek istemiyoruz
ölmek istemiyorsunuz
ve ben ölmek istemiyorum.
tut elimden peygamber!
tutun elimden!
kaçacağız buralardan
tanrı'ya görünmeden…