Kaan Özer - Ölmeden Önce "Sen"

I
dünü öldürülmüş bugünün!
ve yarının bütün emir kipleri zapt edilmiş.
eğer sonumuzu merak ediyorsan,
tanrı'nın huzuruna az önce defnedilmiş…

birbirini tamamlayan iki ölüyüz biz.
benim kaval kemiğim,
senin göğüs kafesin!
benim kırık parmaklarım,
senin diz kapakların!
tepeden tırnağa kadın,
tepeden tırnağa erkek!

çek ellerimi üstümden!
hangi tanrı bağışlayıp ruhumu,
yeniden diriltecek?

ölmeden önce sen & güzeldin.
marilyn monroe'dan,
türkan şoray'dan,
emel'den ve şaraptan…

ve ölmeden önce ben & senindim.

II
birkaç melek oynaşıyordu seninle
tam ensesinden tuttum azrail'in.
'kulaklarını iyi aç' dedim.
'beni dinle
sevdiğim kadının
sarılmışsın beline.
tanrı olsan da fark etmez! düşmanımsın,
bu böyle biline!

azrail köpürdü
burun deliklerinden sarkıtıp alaca ölümü
üzerime yürüdü.
şah damarımı tekmeleyip
canıma tükürdü.

şunu bil ki kadınım:
seni sevdim diye
ikimizi öldürdü!


III
parça parçayız artık
ikimizi toplasak bir -sen- etmiyor al bütün kemiklerimi
gölgemi ve
ferimi…

tanrı'ya yalvardım,
buluşturacak ikimizi…


IV
birbirimizi tamamlayan iki ölüyüz biz.
senin kahverengi gözlerin,
benim uzun kirpiklerim…
senin dolgun dudakların,
benim cılız bileklerim…
tepeden tırnağa senin,
tepeden tırnağa benim!

çek vahametini üstümden!
ne zaman doğup senden,
yine sana öleceğim?

ölmeden önce sen & kızgındın.
ateşten ve demirden
hardan ve kordan

ölmeden önce ben & pişmandım
firavun'dan ve nemrud'dan,
kâfirden ve zulümden…


V
yüreğin ateşte pişiyordu
yalınayak
ve çırılçıplak
ruhu ipotek edilmiş orospu gibi
yanıyordun ağlayarak…

bu kez ve bir kez daha anlıyordun,
ölümün sahasında
hayatı soyunduğunu…

sahada ağır aksak
ve yaralıyız…

bu ölümün rövanşı olmayacak
sarıl bana sımsıkı!
cesetlerimiz aşk
cesetlerimiz matem kokacak!