Kaan Özer - Eflavi

I – sunu
seni güneşten koparıp sırlarıma ektim eflavi.
soyunup kırıldım aklının ucundan.
yani ben İstanbul'un içinde İstanbul yaratılmış
sosyalist bir kadın ağrısıyım zaman zaman.

bu yüzden adım morg alfabesinde geçmez eflavi.
Ünite ünite taşırlar soğuk bir yolculuğun bagajında
-kellemi



II- içgüdü
İstanbul'da ilk ölen benmişim farzet
dokun yüz bin santigrat derece kemiklerime.

gecenin meme uçlarını tartakladığım o günden beri seviyorum
otopsi masasını soğuk ve arsız!
ve seviyorum seni
yalansız…


III - kaçış
bu kenti tırnak içine alıp terk ediyorum
bütün kaleleri sırtından bıçaklayıp…



IV – gayb
cüretkâr bir peygamber elbisesinin içinde güneşlenirken öldürecekler beni
dilime düşmüş büyük gözlerimi parça parça yutarken
tespit edeceğim şeytanın eşkalini.



V – sonuç
kıyametim
kaçışım
ruhum ve teslimiyetim
sanadır eflavi.