Juan Ramon Jimenez - Şiir

Tertemiz, geldi önce
Masumiyete bürünmüş;
Severdim onu bir çocuk gibi.
Büründü sonra başka şeylere,
Ne bileyim ben süslenip püslendi işte;
Kendisinden tiksinmeye başladığımı bilmeden.
Bir kraliçe oldu
Hazineleri göz alıcı...
Öfkesi sert ve delice!
...Çıkardı büründüklerini sonra
Ben de gülümsüyordum ona artık
Eski masumiyetinden kalma
Şaldan başka bir şey yoktu üstünde.
İnandım ona yeniden!
Çırçıplak kalmak için sonunda
Şalı da attı sırtından...
Ey yaşamımın tutkusu, Şiir,
Çırçıplak şiir, benimsin sonsuza kadar!