James Joyce - Marul Yaprakları

O bella bionda,
Sei come l'onda!

Serin tatlı çiy'den ve biraz parlaklıktan
Ördü ay sessizliğin ağını
Bahçesinde bir çocuğun
Marul yapraklarını topladığı.

Yıldızlamış bir şebnemi saçına
Ve ay ışığı öper gencecik alnından
Bir ezgi mırıldanarak toplamakta:
Dökülüşünce dalganın, ne güzelsin!

Yalvarırım, benim ol, ayırır gene de beni,
Balmumu kulak çocuksu şarkısından O'nun
Ve kalkan yürek ayırır beni
Ayın marullarını toplayandan.