İsmail Örnek - 1. Seans

Akşamları kendimi kelebek sanıyorum doktor
sonra oturup ömrümün kalanını hesaplıyorum
kal'anı göç başlıyor!
yazları sıcak ve kurak
kışları bir kadının saçları durak
gözümü budaktan sakınmadan
bir yüzyıl yeter diyorum
ahh! bir de dudaklarım kanmasa
sahi kış kadınları nerede oturur?
sen bilirsin doktor lütfen söyle bana!

Kaldırımlar kışkırtıyor beni
yoksa hiç geç kalır mıyım? aklıma geldikçe utanıyorum doktor
kimseye zararı olmayan bir kaldırımın
köşesini parçaladım geçen gün
öylece kalakaldı
çok utandım
utandım, geniş zamana yayıldım

Vakit dar'alıyor size baktıkça
fakat hiç-kırıklarım bitmedi
belli başınızı ağrıttım ama korkmayın
ölümün en saf hali değilim
uzun lafın kısası
hepinizden özür dilerim