İsmail Onat - Söylenceler

SÖYLENCELER (çok sesli sevgililerden çok sesler)
'sevgili' numero 1
dedi ki:
ellerimi tut,
tut öylece
gözlerini
yüreğime akıt.
sıcakça, sımsıcak.
[konuşayım dediydim bir kere ve ilk kere uzun uzun]
dedim ki:
ellerimde hep eller
gözlerim,
zaten erimiş yüreklerde.
ama,
birisi de sensen eğer
dostluklarin selamcısı
cesur
korkaklığında karanlıklar hükmeden...
...tutarım ellerini senin de.
'sevgili' numero 2 öğrendi bunu
dedi ki:
saçlarımı okşa
üfür...
yavaşça enseme enseme
terim buz olmadıkça
tenim seninle
densizliğimde bunca zaman
karanlık korkaklığımda hüküm yiyen.
'sevgili' numero 3 heyecanlıydı, çok heyecanlı
dedi ki:
koş benimle rüzgâr yamaçlarda
peşimi bırakma sakın
ya da peşinde olduğumu
farketmeden uzaklaşma
ayağım
yerde değil artık.
bir başkası, bir öbür sevgili
dedi ki:
özlediğim içimde
sanki kendim o şehirde
uç benimle gidelim ya dostlarım kalmamışsa
beni yalnız bırakma
şehrime küsmeyeyim.
çingene ruhlu sevgili ve de numarasız
dedi ki:
renkler cümbüş
çingeneler dans ediyor
beni bekle ben de dönerken
gözlerin izlesin
şarkıya katıl şakraklıkta
sesin
nağmeler getirsin.
küskün sevgili numero bilmemkaç
dedi ki:
yaram derin kan yok
hayat bensiz ben hayatsız
yaşam zevksiz onlar
yaşamsız varoldukça
kendi kendine karanlıkta
ışık söndüren bir mumsuz gibi.
ve ben kendi kendime
dedim ki:
saygıdan sözcükler
sevgiden destanlar...
dut yapraklarında tırtıllar
artık kelebek olsalar
uçsalar hafif hafif
rengârenk konsalar
günışığı yakmasa
mum hiç erimese
eller tutuşmaktan
terlemese
taşısak birşeyleri
birlikte biryerlere.
o ütopya ...
erişilmez...
erişilse...
[hepsi-ne- birden tek tek&ayrı ayrı, çok sesli -solo halinde-]
dedi ki: bekle(me)!
dedim ki: bekleme!