Söz bitti, dedi Şair;
oysa hiç konuşmamıştı.
Biter miydi söz,
boğazında düğüm düğüm dururken?
Biter miydi söz,
yüreği onun aşkıyla vururken?
Biter miydi söz,
dili damağı kururken?
Oysa dün bitmemişti
Oysa gün bitmemişti
Kahrolası ayrılık
yırtmıştı takvimden yılları bir bir
Oysa aşkın ışığı sönmemişti
Bir çocuğun gözlerinin feri gibiydi
Diriydi, dipdiriydi.
Oysa söz bitmemişti
Aşk yürekten gitmemişti
Giden sadece bedendi
Bu sadece bir nedendi.