İsmail Kızılay - Puşt Devri

Hey puşt tanrısı, puşt tanrısı!
O kadar çok ki;
Senden alacağım!
Kazıklanmadık yerim kalmadı!
Dünyanın nerede puştu varsa,
Getirdin hepsini,
Üstüme musallattın ettin!

Kimi kardeşim dedi,
Kazıkladı!
Kimi de sevgilim dedi,
İşini gördü!
Dostunum akrabanım diyen,
Oooohoooooo gırla!
Dayınım amcanım diyen mi ararsın,
Evladınım kuzeninim mi diyeni!
Düzülmedik yerim,
Bir koltuk altım kaldı!
Kulağımın arkası,
Çoktan nasır oldu!

Boşa dememiş eskiler!
Taş devri!
Tunç devri!
Puşt devri!

Gayri bu devrin insanlarından,
Hayır gelmez!
Kökü bunların okyanus aşırı!
Bütün mabetlerden şimdi,
Müminler kovuldu!
Yerine puştlar doldu!