İshak Aras - Doğduğum Köye

İki gün yol gittim, hayelde oldu
Ağlayıp sızlanmam, doğduğum köye
Efkarlandım yine, gül benzim soldu
Dil olup sözlenmem, doğduğum köye

Bir rüzgardı geldi, geçti gönlümce
Yaş geçti eyvahım, kendi dilimce
Çocukluk yıllarım, akla gelince
El vurup dizlenmem, doğduğum köye

Ömrüm hep geçseydi, hayır işinde
Bir sevda olsaydım, onun peşinde
Yansaydım, pişseydim, kor ateşinde
Harlanıp közlenmem, doğduğum köye

Çiçekler şahıydı, soldu güllerim
Sevgiyi hisseden, susmaz dillerim
En özel günümdü, gençlik yıllarım,
Yad edip özlenmem, doğduğum köye

Geceyle başladım, güneşle söndüm
Yıllarca özlemi, içime gömdüm
Aklıma geldikçe, çeşmeye döndüm
Ağlayıp gözlenmem, doğduğum köye
Seninle yaşantım, özel sefaymış
Bir onu anladım, sensiz cefaymış
Otuz yılı geçti, nasıl vefaymış
Özümden gizlenmem, doğduğum köye

Selamlarım olsun, Aras kesmine
Şiirler yazdığım, güzel ismine
Efkarı dağıtıp, bonboş resmine
Baktıkça hazlanmam, doğduğum köye

Geleyim diyorum, ayaklar itmez
Seninle özlemim, ölünce bitmez
Köyümü yazmaya, kıtalar yetmez
Şiirle hızlanmam, doğduğum köye

Kar ile kırılır, yazının beli
Pınarla çözülür, buzunun dili
Çocukken çimdiğim, kuzunun gölü
Dillenip sazlanmam, doğduğum köye

Hürmetlerim olsun, selam atana
Fedadır bu canım, güzel vatana
Fatiha gönderdim, orda yatana
Aras'ım izlenmem, doğduğum köye