İsa Yılmaz - Önce Aşk Vardı

önce aşk vardı
sonra güneş doğdu
denizden bir damla kopuverdi
mavi gezegenin göklerine yükseldi
deli rüzgarlar önünde sürüklendi
önce yandı, sonra üşüyüverdi
bir dağın yamacından süzüldü
yağmur olup toprağa düştü

önce aşk vardı
sonra gül olup açtı
kokusuyla sarhoş etti
kan rengiyle büyüledi
güzelliği ile mesthetti
sonsuz var olacak sandı
bilemedi, hiç ölmeyecek olsaydı
sahte ve yapay kalırdı
yani gelenler bir gün gidecekti öğrenmeliydi herkes

önce aşk vardı
henüz insanın adı bile anılmazdı
sonra o geldi
aşk sırra kadem bastı
bazen bir çölün içine gizlendi
bazen bir dağın ardına kaçtı
bazen ölüm bile onu bulamadı
o yine de mecnunlar, ferhadlar bekledi
çünkü, önce o vardı
var eden böyle yazmıştı
o insansız yapabilirdi
ama insan onsuz kalamazdı…

20.vı10

İsa Yılmaz