İsa Yılmaz - Kapılar Duvar

kapılar duvar


bazen araya yalnızlık girer
aşılmaz duvarları çekersin herkesin üstüne
berisi sessizlik
ötesi kocaman bir çığlık
kapılar duvar
ve namlunun ucunda insandan gölgeler

bazen araya yalnızlık girer
iki çöl ve bir deniz kadar uzak olursun
gözlerine dokunduğun herkesin
kalbin kadar görünmez
ve ruhun kadar özgürsündür
bazen araya yalnızlık girer
silinir tüm o vazgeçilmez isimler
yalancıktan ağlarsın
gülüyorken içten içe
süzülür yaşlar bin kefenin üstüne

bazen araya yalnızlık girer
tam bulmuşken
kalbinin kayıp parçasını
ve tamamlamışken
aşk bulmacasını
her şey yalan olur bir çırpıda
araya yalnızlık girer
ve kapılar duvar…