İsa Yılmaz - Aşk-ı Ekber

hasret kendini gizleyiverdi buzdan vakitte
felek gönlümü ağlatmadan aşk nedir bilmedi

mavi'ye çalmadan karanlıklar gecenin mehtabında
hakikat rüya ülkesinden gelmek nedir bilmedi

bülbülün yangını meyden içmek içindir derlerdi de
durgun ahvalim ney çalmadan od nedir bilmedi

güz yaprakları düşse de devranı yazgıma
yağmurlu gözlerim umudunu yitirmeyi bilmedi

aşk cemresi karar bırakmasa da aklımda vakitler şeb-i aruza meyletmeyi bilmedi

sükut düşler sarsa da sonsuzluğu
çılgın aşık korku nedir bilmedi

hayaller dumanlarıyla savruldu da
felek ayrılığı kabul ettirmeyi bilmedi

bin bir deyyus-u ekber istila etti de
gönül tahtı başka sultan bilmedi…

İsa Yılmaz