İrfan Yılmaz - Ah Tamara Efsanesi

Gümüş kanatlı kuşlar haber verdi Vestan'a
İnziva adasını mesken tutmuş bir afet
Büyüleyen gülüşü gamzelense destana
Ne mercanda renk kalır, ne incide zarafet
Siması dolunayda Süphan'ın şahikası
Gizemi çözülmeyen doyumsuz bir manzara
Menekşe gözleri ki; Nairi harikası
Kâlbi yangına atar bedeni tarumara
Dilden dile dolaşan rahip kızı Tamara

Gece ile gündüzün eşitlenince şartı
Firarî bir kıvılcım uçtu Süphan dağından
İki gönül hedefler yılın yirmi bir martı
Aşkın afsız perisi sihirli sadağından
Hilat'tan yola çıkan efsaneler serisi
Firarî kıvılcımın mirasıdır gerisi
Ufkuna perdelense Tuşpa'nın az berisi
Göreceksin karlı dağ nasıl başlar işmara
Artos dumanlı başım, bekle beni Tamara

İnci balıklarıyla dost Nairi Deniz'i
Yol verirken sevdama sesi dindi rüzgârın
Kendiliğinden sildi sular geriden izi
Ulaştığım adada beklenmez oldu yarın
Uzaklardan duyduğum şarkının hatırası
Göz göze geldiğimiz o anın ihtirası
Süphan dağından uçan kıvılcımın mirası
Gözlerinden gönlüme süzülürken damara
İksir dediğin ne ki... Bilemezsin Tamara

Gece, yıldızlarını gök kubbeye serpince
Sevincini duyardım güldeki kelebeğin
Bir ışık hüzmesi ki; suya yansır ipince
Beni adaya çeker kalırdım fecre değin
Saatler, saniyede akıp giden zamandı Şafakların sökümü gülümseyen simandı
Senin damla sevincin yüreğimde ummandı
Vuslatın rüyasıyla baş vurdum her umara
Neden mutluluğumuz kısa sürdü Tamara

Yüzdüğümü sanırken yine vuslat koyuna
Yalçın kayalıklara tuzak kurulmuş meğer
Bir fener ışığından gelmezdim bu oyuna
Sırrımızı kimseye söylemeseydin eğer
Bilemezdin; gizlilik, aşkın ilkin yasası
Tutulmayan sırrından kâlbe düşer tasası
Adı sevdadan yana nasipsizler masası
Heyhat ki aşkımızı yatırırlar kumara
Üç kişinin bildiği... Sır değildir, Tamara

Vebal yüklü ışıkla çekilirken tuzağa
Sandım ki kulaçlarım azgın suları yener
Ben ışığa yöneldim, ışık benden uzağa
Anlamadım bir türlü; kimin elinde fener
Seyyah kesilmiş böyle ta gecenin fecrine
Zalim yargıç elinde bîtap düştüm tecrine
Canım adanmış diye bu sevdanın ecrine
Hangi şeytanî zekâ çeker böyle numara
Yüklenilmez vebali kim yüklendi Tamara

Fırtınalı son gecem kopan tufan talimi
Göz gözü görmez oldu, su zifirî karanlık
Kör tuzağa çekerken rahiplerin zalimi
Kulaçlarım kesildi, gafil düştüm bir anlık
Böyle dilememiştir bence kader yazarı
Bilmem ki sevdamıza kimin değdi nazarı
Dalgalar insan boyu, kurulan can pazarı
Beni teslim ederken buz gibi bir şamara
Çığlık düştü geceye; Tamara, ah Tamara