İpek Nemutlu - Yolculuk

Bir yaz gecesi,
Salınırken rüzgar kapımda,
Sanki mutluluğu aramaz olmuşum.
Yolundukça asi, bembeyaz kanatlarım,
Hıçkırıklarımı yutup,
Ağlamaz olmuşum.

Birçok yalanın içinde,
Öfke
Hüzün
Yalnızlık
Harmanında
Demir kanatlarımla,
Pembe yanaklarımla, Düzgün bacaklarımla,
Kadın olmuşum ben,
Daha bilmeden dünyayı.

Esince rüzgar;
Bilindik tavırlarıyla,
Uçuşan saçlarımla,
Esmer yanlarımla,
Çikolata parmaklarımla,
Çocuk olmuşum yeniden daha sevemeden,
Kadın olmayı.
Bir yaz gecesi'

.