İpek Nemutlu - Taş

Ay,
Yarıyor geceyi.
Yakamozlar hediye etmek istiyorum sana.
Gözlerimi sımsıkı kapattım.
Işığı yüzümde yansırken ay'ın,
Kuş ölümlerine benzetiyorum hasreti.
Acınası yok oluşlar gibi iz bırakıyor
İçimde rüzgârın hala.
Sanki
Avuçlarımdaymış gibi ellerin.
Ay,
İnceltiyor karanlığı.
Alaca sakinliği var göğün.
Ve o kahreden masum tavırlarla,
Annem gibi açmış kollarını ölüm. Demirin soğukluğunda yastıklar.
Ve mezar hafifliğinde çarşaflar.
Boynuma kadar iniyor,
Paraşütle inercesine yaşlar.
Ay,
Yarıyor geceyi.
Gündüz misali kandı geceye umutlarım.
Koşunca yetişecek gibiyim sana.
Ama üzerinde adın yazan,
O taş girmezse aramıza.

.

İpek Nemutlu