İpek Nemutlu - Sevda Yeniden

Bugün,
Dudaklarımdan dökülen kimsesizliğim,
Gülkurusu rengine boyandı.
Emprimeden tayyörünü üzerine geçirip,
Gıcırdayan sokak kapısına vardı diye sensizliğim.
Ferah kokularla ışıyan yeni yetme mumlar gibiyim.
Mahallemizin vitray camlı pastanesinde;
Ayrı masalara oturmuş bekleşiyor,
Kabuklanmış itiraflarımız.
Darağacına astık ikimiz yalnızlılıkları.
Bu sebepten park köşelerinden kurtuldu, Öyle mutlu ki,
Nöbetleşe sevişmelerimiz.
Buluştuğu için gözlerim gözlerinle,
Baldan tatlı artık bal rengi akşamüstleri.
Yüreğimde tutunup kalmış hüzünlerimi,
“Uğurlar ola” diye savdım gitti başımdan.
Nemleniyor kirpiklerim gayrı mutluluktan mıdır?
Gücenmesin ama eldivenlerim.
Isınıyor ellerim, avuçlarında olduğundan mıdır?

.