İpek Nemutlu - Sepya Ekspres

Gidiyorum,
Otobüs duraklarında sabahlamaya.
Zarar vermeden,
Benim sandığım yüreğine,
Gül bahçesinde kanamaya…
Bil istedim,
Anlatmak için güçsüzlüğümü,
Kelimelerimin olmadığını.
Hepsi bitti…
Gidiyorum,
Bil istedim.
Durdurulamayacak bir sel gibi,
Özüm acıları kanıksamışken.
Yüreğimde sevdalı gözlerin bakışlarına ait,
Yanıklarım varken.
Yola çıkmak için aklımı kaçırmış olmalıyım!
Ama
Bir rüya gördüm,
Kollarımı yüreğine zincirlediğin.
Sevseydin biraz içinden beni,
Bil isterdim hepsini.
Yine de
Gidiyorum,
Sebeplerim göçe aldandılar çünkü.
Özüm küçük bir ışığın peşinde ve Yüreğim telaş içinde.
Bir rüya gördüm,
Benim çağırdığım senin gelmediğin…
Tıpkı eskiden olduğu gibi,
Sepya görüntüler sarmalıyor gündüzlerimi.
Düşlerim yarım yarım, bölünüyor.
Benliğim küskün.
Artık sana dönemem!
Bil istedim.
Zaman ilaç olamıyor,
Mesafeler çok çok uzak.
Beni kendine yakın edemezsin.
Hem ben,
Yalnızlık ve uykusuzlukla kaynaştım,
Soğuğunda gecelerin…
Yazık ettiğin günlere selam olsun,
Benden!
Bir rüya gördüm,
Darmadağınıktı ismin.
İstesem de tutamayacağım ellerine iyi bak!
Çünkü ben,
Gidiyorum.
Bil istedim...

.