İpek Nemutlu - Labirent

ihtimali sancılı
sen denilen sarpa saran
mevzunun...
uyanır mı artık örselenen
yüreğim...
dağınık saçlarım beyazlıyor
dönüşüm yok...
köşesinden döndüm son caddenin...
zaten,
mevsimi yine aldattı martılar
kanat takmadan uçuyorum
ben de peşlerinden...
kırışıyor aynada üzgün yüzüm
sanki,
gece karası çalınmış gönlüme...
iki taşın arasında ezilir gibi
göğsümde can çekişiyor
kuytu bir ızdırap...
kaçtıkça koşuyor peşimde
ızdırabın pişmanlıkları...
gövdemde,
yanmış ayak izleri... serap görmüşcesine
tutuyorum nefesimi...
bin karanlığın
öfkesi var boğazımda...
öyle bir sevdim ki...
acısından zevk alıyorum
sevdanın....
ağlamak yok diye
esmerce kurudu yaşlar
gözümde...
uzaklardan çalan ezgisine inanmıyorum,
aydınlatmıyor beni
eskimiş aşk hikayeleri...
ihitimali sancılı
ama
dönmüyorum...
öyle bir sevdim işte
sevdim,
artık geri veremem aşkını...

.