İpek Nemutlu - Kendimi Nasıl Kaybettim

Gazete kâğıdı kullandım,
Sana mesaj yollamak için.
İçimden geçenleri sadece benim cümlelerimden değil de,
Binlerce kelimenin arasından seçebilesin diye.
Bir tomar beyaz kâğıt yaktım
Ve birçok damla gözyaşım aktı.
Zencefil kokusu duydum seni düşlediğimde.
Ürperten bir soğuk değdi tenime.
Masum saydım seni,
Eskisi gibi.
Çabaladım,
Her şey için.
Pusuya yattı sevdalar yüreğimde.
Gözlerin bir hicranın vasıtası oldu sanki.
Yük taşıyıp durdular,
Mekik dokudular gecelerden birinde.
Bulutlardan birine çağrıldı yüreğim.
Gidemedim.
Gazete kâğıdı kullandım. En kalitesinden.
Yüreğimden süzülen ne varsa,
Sana ilk baskıda ulaşsın diye.
Islak bir heyecan sardı içimi.
Bir kelebek kondu başparmağıma.
Gülmeyen yüzüme katlanamadım.
Dayanamadım hüzünle buluşmuş kirpiklerimin beni acıtmasına.
Dolandım gazete kâğıtlarına.
Seni beklediğim banklardan birine uzandım.
Yıldızlar tutmadılar ruhumu.
Gözlerimi kapattım.
Bir uçurum belirdi,
Düşünmeden atladım.
Uçuştu üzerimden kâğıtlar.
Cansız bedenim açığa çıktı.
Kendime tepeden bakıp ağladım.
Bir buluttan süzülüp toprağa değdi gözyaşlarım.

.